Hukuk dendiğinde akla ilk önce mahkemeler gelse ve " Allah düşürmesin" ile cümleye başlasak ta hayatımızın her yerinde. Aldığımız sinema bileti dahi hukuki bir sözleşmedir. Restoranda ödediğiniz hesapta. Yani diyeceğim o ki hukuktan kaçış yok öyleyse yapılması gereken haklarımızdan ve temel hukuk ilkelerinden haberdar olmak, kalanı meslektaşlarımla bana emanet etmek gerek.  İlk yazı için aklımdan onlarca fikir geçti hatta yatçılığa hukuki bakış içeren yazıya başlamıştım ki arabuluculuğa dümen kırdım.  

 

Arabuluculuğu hukuki terim olarak bilmesek de uluslararası alanda örneği olan Lozan antlaşması veya Kıbrıs barış müzakereleri desem sanırım tanıdık gelir. Anglo sakson ülkelerden başlayarak birçok ülkede mahkemelerin yükünü azaltan bu yöntem ülkemizde de son yıllarda başarıyla uygulanmaktadır. Zorunlu ve isteğe bağlı olarak 2 bölüm halinde değerlendirebileceğimiz arabulucu, bir özel hukuk uyuşmazlığı tarafı olan kişilerin özgür iradeleriyle seçtikleri bir uzman hakemliğinde dava açılmadan önce veya sonra başvurdukları hızlı ve ekonomik bir çözüm yöntemidir.  

 

Arabuluculuk yapabilmek için hukuk fakültesi mezunu olmak ve arabuluculuk eğitimi almış olmak mecburidir. Davaların uzun ve meşakkatli süreçlerinden yorgun düşen sistemin tam tersi arabuluculuk hızıyla göz dolduran tarafların taleplerini dikkate alan tarafsız ve Singapur sözleşmesiyle beraber artık uluslararası alanda da kararları icra edilebilir hale gelen çağın ruhunu yakalamış bir uygulamadır. Asla anlaşamaz diye düşündüğünüz taraflar doğru arabuluculuk teknikleriyle kısa zamanda sulh hukuk alanına yeni bir soluk getiren ve başarılı uygulamalarla göz dolduran arabuluculuk sisteminin her türlü uyuşmazlığın çözümüne katkı sağladığı dostane çözüm yöntemidir.